ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ,
Έρχεται τον Δεκέμβριο...
Μη με ξεχάσεις σ'αγαπώ, από τις εκδόσεις Αέναον. Έρχεται τον Δεκέμβριο...Ησαΐα Αλεξίου
Μη με ξεχάσεις σ'αγαπώ, από τις Εκδόσεις Αέναον.
Έρχεται τον Δεκέμβριο...
Ησαΐα Αλεξίου
«Όλα θα πάνε καλά μωρό μου. Να θυμάσαι πως όλα αυτά γίνονται για μας, για σένα, για όσα περάσαμε εξαιτίας τους... Πρέπει να τιμωρηθούν και ήρθε η ώρα. Να είσαι δυνατή! Τίποτα δεν πρόκειται να σου συμβεί όσο είμαι εγώ δίπλα σου, εντάξει;»
Ξεκινάει, κατευθυνόμενος προς την προκαθορισμένη θέση του αλλά το χέρι μου τον κρατάει για λίγο ακόμη, εδώ, μαζί μου.
«Τζέιμς, ό,τι και να γίνει... μη με ξεχάσεις, σ' αγαπώ...»
Με μία του κίνηση πέφτει πάνω μου και με αγκαλιάζει τόσο σφιχτά που νομίζω πως το σώμα του θα μπει στο δικό μου.
Γιατί;
Ίσως αυτή η φράση σημαίνει πολλά γι' αυτόν. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά νιώθω πως σημαίνει πολλά και για μένα. Ίσως μάθω κάποτε, ίσως θυμηθώ...
Απομακρύνεται ξανά και στέκεται στην κουζίνα, δίπλα ακριβώς στο διακόπτη.
Το άγχος και η αγωνία μου γιγαντόνονται με το πέρασμα της ώρας, μέχρι που ακούγεται το κλειδί στην πόρτα και παίρνω μία βαθιά ανάσα.
Αυτό ήταν, δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια, δεν μπορώ να ξεφύγω.
Θα συμμετέχω με όλες μου τις δυνάμεις, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, είτε καταφέρω να ζήσω, είτε όχι.
Ξεκινάει, κατευθυνόμενος προς την προκαθορισμένη θέση του αλλά το χέρι μου τον κρατάει για λίγο ακόμη, εδώ, μαζί μου.
«Τζέιμς, ό,τι και να γίνει... μη με ξεχάσεις, σ' αγαπώ...»
Με μία του κίνηση πέφτει πάνω μου και με αγκαλιάζει τόσο σφιχτά που νομίζω πως το σώμα του θα μπει στο δικό μου.
Γιατί;
Ίσως αυτή η φράση σημαίνει πολλά γι' αυτόν. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά νιώθω πως σημαίνει πολλά και για μένα. Ίσως μάθω κάποτε, ίσως θυμηθώ...
Απομακρύνεται ξανά και στέκεται στην κουζίνα, δίπλα ακριβώς στο διακόπτη.
Το άγχος και η αγωνία μου γιγαντόνονται με το πέρασμα της ώρας, μέχρι που ακούγεται το κλειδί στην πόρτα και παίρνω μία βαθιά ανάσα.
Αυτό ήταν, δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια, δεν μπορώ να ξεφύγω.
Θα συμμετέχω με όλες μου τις δυνάμεις, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, είτε καταφέρω να ζήσω, είτε όχι.
Υπό έκδοση
0 σχόλια: